ใจสงบไว้นะ ปากสงบไว้นะ ปากกับใจ ช่วยหน่อยเถอะ สมองคิดก่อน หยุดปากกับใจไว้ ผมไม่อยากรู้สึกผิดแล้ว!

เคยเป็นไม๊คับ บางอารมณ์เราก็อวดดี อย่างมาตภาคภูมิ แล้วก็มาเสียใจว่า ไม่น่าพูดอย่างนั้นเลย เรามันก็แค่คนคนนึง เกิดมาตายได้เท่านั้น

เคยเป็นไม๊คับ ที่บางเผลอทำอวดรู้ พูดในสิ่งที่คิดทั้งที่ไม่มีข้อมูล พูดไปด้วยความอวดรู้ อยากโชว์ว่าตัวเจ๋ง

ผมเป็นทั้งสองอย่างเลย หลายครั้งหลายครา ชอบพูดส่อเสียด เสียดสี ด่า กวนตีนคนอื่นด้วย มันทำไปแล้ว รู้สึกว่าไม่ทำเลย ไม่ดี ถ้าโดนอย่างนั้นก็คงไม่ชอบ

ผมจึงเริ่มพยายามหายใจลึกๆตลอดเวลา เพราะพอผมทำอย่างนี้แล้ว ผมรู้สึกว่า ผมมีสติ มีพลังในการควบคุมตัวเองมากขึ้น หัวก็พยายามคิดเรื่องก่อนที่จะพูดเสมอ คิดไตร่ตร่องว่า ถูกที่ ถูกเวลาหรือเปล่าที่จะพูด สมควรไม๊

ผมเริ่มทำมันได้แล้วคับ... ผมทำมันได้แล้ว!